-
formy na -łszy, -wszy w dialektach11.07.200811.07.2008Dzień dobry,
które zdanie jest poprawne: „Ogoliwszy się na łyso” czy „Ogoliłem się na łyso”? Zaznaczam, że mam na myśli zdanie proste, pojedynczą wypowiedź bez żadnego kontekstu. Czy można użyć tego typu imiesłowu zamiast zwykłego orzeczenia w zdaniu prostym?
Pozdrawiam i dziękuję za odpowiedź. -
Pochodzenie oboczności wśród męskich form odmiany liczebników dwa, trzy, cztery oraz męskoosobowych form liczebników (w ogólności).
12.03.202112.03.2021W połączeniach liczebnik-rzeczownik, rzeczownik ma niekiedy niestandardową odmianę. Wszystkie liczebniki oprócz „dwa”, „trzy”, „cztery” (oraz 22, 23, 24 itd.) zachowują się w mianowniku i bierniku nieco jak rzeczowniki – poprzedzają rzeczowniki w dopełniaczu. Tymczasem, gdy po liczebniku występuje rzeczownik rodzaju męskoosobowego, charakter rzeczownika przyjmują również liczebniki „dwa”, „trzy”, „cztery” (dwóch mężczyzn; w mianowniku – opcjonalnie dwaj mężczyźni). Skąd taka niekonsekwencja?
-
W końcuś mężczyzną się stał, czyli o formach aglutynacyjnych21.09.201821.09.2018Dzień dobry,
jest w użyciu taka dziwna konstrukcja: W końcu mężczyznąś się stał. Zakładam, że jest to „ciężki” regionalizm, natomiast interesuje mnie, jak się ta konstrukcja nazywa? Zakładam też, że nie jest specjalnie popularna – ale może się mylę?
Dziękuję za odpowiedź.
-
Forma dopełnienia w zdaniach twierdzących i przeczących
25.02.202425.02.2024Która forma jest poprawna: „Nie mogłam zwiedzić Rzymu” czy „Nie mogłam zwiedzić Rzym”?
-
Forma gramatyczna w odniesieniu do osób transpłciowych
30.01.202130.01.2021Czy osoby transpłciowe, które nie identyfikują się ani z rodzajem męskim, ani żeńskim, można określać mianem to? Po angielsku stosuje się do nich zaimek they, ale po polsku liczba mnoga jest chyba zbyt myląca. Tłumaczę książkę o osobie transpłciowej i zastanawiam się, czy zdania Harley wyszło przed dom bardzo zgrzytają. Wiem, że to nowa rzeczywistość, więc trudno o naturalny język, ale będę wdzięczna za radę.
-
Pisownia form adresatywnych w cytatach16.05.201816.05.2018Redaguję książkę, w której są cytowane listy. A w nich – formy adresatywne Ciebie, Tobie, Ty itd. Wszystkie wielkie litery zmieniłam w tych cytatach na małe, co niektórych razi.
Nie mogę znaleźć zasady, wg której powinnam postąpić. Wydaje mi się, że korespondencja cytowana ma już inne funkcje, a przede wszystkim jej adresatem nie jest już osoba, do której zwracał się nadawca, więc użycie wielkiej litery nie ma sensu.
Ale może się mylę?
Bardzo dziękuję za wszystkie cenne porady. Korzystam z nich bezustannie.
Katarzyna
-
pisownia tytułów w formach adresatywnych5.01.20145.01.2014Czy tytuły zawodowe, służbowe itp. towarzyszące rzeczownikowi Pan(i) lub analogicznemu określeniu należy zapisywać (w zwrotach adresatywnych) wielką czy małą literą, np.: Pan Magister/magister Zdzisław Zioło, Pani Sierżant/sierżant Anna Malec, Ksiądz kanonik/Kanonik Jan Kowal?
-
Pisownia form honoryfikatywnych w beletrystyce8.03.20188.03.2018Szanowni Państwo,
jak pisać zwroty: monsieur, madame, herr, frau – czy uwzględniać reguły ortografii języka zapożyczanego, czy wszystkie pisać małą ze względu na tożsame znaczenie i użycie w polskim tekście? Wolałabym opcję 2., ale w Korpusie znajduję tylko Herr. Wg mnie efekt mieszania byłby zły:
– Dzień dobry, Herr Reiner.
– Dzień dobry, monsieur Paul. Jak zdrowie madame Edith?
– Dziękuję, dobrze. Mam nadzieję, że u Frau Helga także wszystko w porządku.
Czy zapisywać kursywą te słowa?
-
Szyk elementów w złożonych formach czasownikowych i w konstrukcjach z czasownikiem12.12.201912.12.2019Szanowni Państwo,
Czy poprawne pod względem szyku są następujące sformułowania: charakteryzować się będzie (nie: będzie się charakteryzować), zlikwidowane zostały (nie: zostały zlikwidowane), nadmienić należy (nie: należy nadmienić), zbudowany jest (nie: jest zbudowany i czy jest jakaś konkretna zasada, która tego dotyczy?
Z poważaniem
Joanna B.
-
w Singen czy w Singenie?6.04.20106.04.2010Czy możemy odmieniać nazwy zagranicznych miast, które nie zostały przetłumaczone na język polski? Na przykład Singen: „Byłem w Singenie” czy „Byłem w Singen”. Która forma jest poprawna?
Bardzo dziękuję.